البته نه همیشه و مواقعی هم پیش میاد که بچه آروم باشه .
فرزند بزرگ این خانم 17 سال داره . و کمک زیادی هم در نگهداری فرزند کوچکتر به مادرشون نمی کنه …
مادر این کودک حوصله ی چندانی برای سرگرم کردن اون نداره ، و معمولا با هم دعوا می کنن یا اگر هم این طور نباشه به صورت افراطی با هم خوب هستن . هم چنین مادر ، از 24 ساعت شبانه روز حدود 12 ساعت رو مدام در حال کار و فعالیته .
در واقع وقت لازم برای پرستاری از کودک رو نداره . هم چنین از دست بنده هم کاری بر نمیاد به خاطر این که اصلا انتقاد پذیز نیستن و فکر می کنن کاملا حق با خودشونه و روش درست رو در پیش گرفتن .
آیا اثرات سوء دوران بارداری بر جنین تا ابد باقی میمونه یا با روش های درست میشه برطفش کرد ؟؟
در ضمن خود این خانم مراحل زندگیش _ از کودکی تا بزرگسالی _ مناسب نبوده و در خانواده ای آروم و صمیمی رشد نکرده .
متول 1349 هم هستن . و همون طور که گفتم به دلیل اختلاف شدید با همسرشون ، طلاق گرفتن . از نظر اقتصادی مشکلی ندارن ؛ مشکلی ندارن چون همون طور که گفتم خودشون به تنهایی روزی 12 ساعت کار می کنن . گاهی کمتر !
اما این حالت عصبی بودن هم می تونه مربوط به فشار های زندگی باشه هم از دوران کودکی و نوع تربیت …
و خوب من فکر می کنم به خاطر خستگی روح و جسم نمی تونن با فرزندانشون چندان رابطه ی خوب ( مخصوصا با آرامش ) داشته باشن …
این بچه همون طور که گفتم به شدت عصبی شده و من نمی دونم چه کمکی می تونم بکنم تا از این حالت بیرون بیاد ..
اگر توصیه خاصی هست ، یا کتابی در این مورد معرفی کنید ممنون می شم .